Thailand Overseas Investment Center

ประวัติศาสตร์โดยสังเขป

เซเนกัลมีระบอบการปกครองแบบสาธารณรัฐตามระบอบประชาธิปไตย โดยมีพรรคการเมืองหลายพรรค ประธานาธิบดีเป็นประมุขแห่งรัฐ และมีนายกรัฐมนตรีเป็นผู้นำรัฐบาล ทั้งนี้ ประธานาธิบดีมาจากการเลือกตั้งโดยตรง และอยู่ในตำแหน่งคราวละ 5 ปี สำหรับนายกรัฐมนตรีได้รับการแต่งตั้งจากประธานาธิบดี และนายกรัฐมนตรีจะแต่งตั้งคณะรัฐมนตรี โดยการปรึกษาหารือกับประธานาธิบดี ระบบรัฐสภาของเซนัลเป็นแบบสภาเดียว โดยมีสมาชิก 120 คน มาจากการเลือกตั้งทั่วไปแบบแบ่งเขต 65 คน และระบบรายชื่อ 55 คน สมาชิกรัฐสภาอยู่ในตำแหน่งสมัยละ 5 ปี ฝ่ายตุลาการ มีศาลรัฐธรรมนูญ สภาที่ปรึกษาแห่งรัฐ ศาลฎีกาและศาลอุทธรณ์ ทั้งนี้ เซเนกัลเป็นประเทศที่มีความมั่นคงทางการเมืองมากที่สุดประเทศหนึ่งในภูมิภาคแอฟริกาตะวันตก และเป็นหนึ่งในไม่กี่ประเทศในแอฟริกาซึ่งไม่เคยประสบเหตุปฏิวัติรัฐประหาร 

ดินแดนเซเนกัลได้รับการบันทึกในประวัติศาสตร์นับแต่คริสต์ศตวรรษที่ 8 โดยเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรกานา ประมาณคริสต์ศตวรรษที่ 15 โปรตุเกสเริ่มจัดตั้งสถานีการค้าในบริเวณดังกล่าว ตามด้วยชาวดัทช์ อังกฤษ และฝรั่งเศส ในปี 2538 ฝรั่งเศสได้เข้ายึดครองดินแดนประเทศเซเนกัลเข้าเป็นส่วนหนึ่งของแอฟริกาตะวันตกของฝรั่งเศส

ในปี 2503 ดินแดนเซเนกัลได้เข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งของสหพันธรัฐมาลี จนได้รับอิสรภาพจากฝรั่งเศสในปีต่อมา แต่ได้แยกตัวออกเป็นอิสระในเดือนสิงหาคม 2504 และจัดตั้งสาธารณรัฐเซเนกัล โดยมีนาย Sedar Senghor เป็นประธานาธิบดีคนแรก และมีการปกครองในระบบพรรคการเมืองเดียวโดยพรรค Union progressiste sénégalais (UPS) จนกระทั่งในปี 2517 ซึ่งรัฐบาลได้อนุญาตให้มีการจัดตั้งพรรคการเมืองฝ่ายค้าน และมีการเลือกตั้งในระบบหลายพรรคอย่างไรก็ตามพรรค UPS ซึ่งได้เปลี่ยนชื่อเป็นพรรค Partie socialiste (PS) ยังคงได้รับเสียงข้างมากในรัฐบาลและปกครองประเทศอย่างต่อเนื่อง

ประธานาธิบดี Senghor ได้ก้าวลงจากตำแหน่งเมื่อปี 2524 โดยนาย Abdou Diouf ได้รับเลือกตั้งให้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีสืบแทน และดำรงตำแหน่งต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม นับแต่ปี 2534 ได้เกิดความขัดแย้งระหว่างรัฐบาลกับพรรคฝ่ายค้านจนต้องมีการจัดตั้งรัฐบาลแห่งชาติขึ้น อย่างไรก็ตาม ความขัดแย้งและปัญหาทางการเมืองยังมีต่อเนื่องจนเป็นเหตุให้พรรค PS ของรัฐบาลได้รับความนิยมน้อยลงเป็นลำดับ

ในการเลือกตั้งประธานาธิบดีเมื่อปี 2543 ประธานาธิบดี Diouf ซึ่งลงสมัครรับเลือกตั้งซ้ำได้รับคะแนนเสียงไม่ถึงร้อยละ 50 ทำให้จำเป็นต้องมีการเลือกตั้งรอบที่สอง ทำให้ผู้สมัครคนอื่น ๆ ได้หันไปให้การสนับสนุนนาย Abdoulaye Wade ผู้นำพรรคฝ่ายค้าน Senegalese Democratic Party (PDS) จนได้รับการเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดี นอกจากนี้ ในการเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภาในปี 2544 ปรากฏว่า พรรค PDS ได้รับเสียงข้างมากเอาชนะพรรค PS ซึ่งปกครองประเทศมาตั้งแต่ได้รับเอกราชด้วย

เมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2550 ประธานาธิบดี Abdoulaye Wade ได้รับการเลือกตั้งให้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีเป็นสมัยที่สอง โดยจะมีวาระการดำรงตำแหน่งอีก 5 ปี (เดิมรัฐธรรมนูญเซเนกัลได้กำหนดให้การดำรงตำแหน่งของประธานาธิบดีมีวาระ 7 ปี) และเมื่อวันที่ 3 มิถุนายน 2550 มีการเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภา ผลการเลือกตั้งคือกลุ่ม Sopi ซึ่งสนับสนุนพรรค Parti Democratique Senagalais ของประธานาธิบดี Wade ได้ที่นั่ง 131 ที่จาก 150 ที่นั่ง 

การเลือกตั้งสมาชิกวุฒิสภา ภายหลังจากการแก้ไขกฎหมายให้มีสภาผู้แทนราษฎรและวุฒิสภาแล้ว นาย Ousmane Ngom รัฐมนตรีแห่งรัฐและดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีมหาดไทย (Ministre d\'Etat, Ministre de l\'Interier) ได้ประกาศให้มีการเลือกตั้งสมาชิกวุฒิสภา ในวันที่ 19 สิงหาคม 2550 และเมื่อวันที่ 28 สิงหาคม 2550 Constitutional Council ของกระทรวงยุติธรรมเซเนกัลได้ประกาศรับรองผลการเลือกตั้งวุฒิสภา โดยพรรค Parti democratique Senegalais-PDS (พรรครัฐบาล) ได้คะแนนเสียง 8177 คะแนน และได้ 34 ที่นั่ง และพรรค Jet/Parti/africain pour la democratie et le socialsim- Aj/Pads ได้คะแนนเสียง 736 คะแนน ได้ 1 ที่นั่ง ทั้งนี้ ฝ่ายค้าน (Siggil Senegal:Stand up Senegal) ที่เคยคว่ำบาตรการเลือกตั้งทั่วไปไม่ได้เข้าร่วมในการเลือกตั้งครั้งนี้ และได้แสดงความเห็นว่าการที่พรรค PDS ได้รับเลือกตั้งถึง 34 ที่นั่ง และประธานาธิบดีเป็นผู้แต่งตั้งสมาชิกวุฒิสภา อีก 65 คน คงส่งผลให้พรรค PDS และกลุ่ม Sopi 2007 (ซึ่งเป็นกลุ่มพรรคการเมืองที่สนับสนุนประธานาธิบดี Wade) มีความเข็มแข็งทางการเมืองมากขึ้น และสำหรับการเลือกตั้งสมาชิกวุฒิสภาครั้งนี้ มีผู้มาลงทะเบียนเพื่อใช้สิทธิจำนวน 9815 คน (จากผู้มีสิทธิ 13384 คน) ทั้งนี้ ภายใต้รัฐธรรมนูญเซเนกัล สมาชิกวุฒิสภามีสิทธิที่จะปฎิเสธร่างกฎหมายที่ผ่านสภาล่างมาแล้วได้ และผู้ดำรงตำแหน่งประธานวุฒิสภาจะเป็นผู้ที่ขึ้นดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีแทน ในกรณีที่ประธานาธิบดีไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้ เช่น ป่วย ลาออก เป็นเวลา 60 วัน และหลังจากนั้นจะต้องมีการเลือกตั้งประธานาธิบดีใหม่

หมวดของข่าว : ลงทุนต่างประเทศ , ลงทุนอาเซียน ,  ข้อมูลการลงทุน

สภาพทั่วไปทางเศรษฐกิจ

-เซเนกัลเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจที่สำคัญของ ภูมิภาคแอฟริกาตะวันตก โดยภาคเศรษฐกิจประกอบด้วย ภาคบริการ (การท่องเที่ยว) ร้อยละ 60 ภาคอุตสาหกรรม ร้อยละ 20 และภาคการเกษตร 
ร้อยละ 20 ของรายได้ประชาชาติ ภาคเกษตรยังคงเป็นหัวใจของเศรษฐกิจเนื่องจากแรงงานร้อยละ 70 อยู่ในภาคการเกษตร รายได้หลักของประเทศมาจากการส่งออกสินค้าภาคเกษตร อาทิ ถั่วลิสง การประมง ผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียม ฟอสเฟต ฝ้าย การท่องเที่ยวและการบริการ อย่างไรก็ตาม เซเนกัลยังคงพึ่งพาเงินช่วยเหลือจากต่างประเทศ โดยผู้ให้ความช่วยเหลือเซเนกัลประกอบด้วย ฝรั่งเศส กองทุนการเงินระหว่างประเทศ สหภาพยุโรป ธนาคารเพื่อการพัฒนาแอฟริกา USAID ญี่ปุ่น เยอรมนี แคนาดา และหน่วยงานของสหประชาชาติ เป็นต้น 

-รัฐบาลเซเนกัลได้รับแรงกดดันจากองค์การระหว่างประเทศที่ให้ความช่วยเหลือ โดยเฉพาะ IMF และ World Bank ให้เปลี่ยนแปลงนโยบายเศรษฐกิจของประเทศจากเดิมที่เป็นสังคมนิยมให้เป็นทุน นิยม สนับสนุนการค้าเสรีโดยได้เริ่มผ่อนคลายมาตรการกีดกันทางการค้า และเปิดเสรีรัฐวิสาหกิจ (privatization) 

-รัฐบาลเซเนกัลมุ่งดำเนินการปฏิรูปทางเศรษฐกิจโดยเน้น 4 สาขาหลัก ประกอบด้วย นโยบายการคลัง การปฏิรูปโครงสร้าง การแก้ไขปัญหาความยากจน และการสนับสนุนภาคเอกชน นอกจากนี้ ยังดำเนินแผนการลดความยากจนและการสนับสนุนการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ (Poverty Reduction and Growth Facility: PRGF) 3 ปี ตามที่ IMF ได้ให้ความเห็นชอบแล้วเมื่อเมษายน 2546 โดยเน้นการปฏิรูปภาคการเกษตร การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน การเปิดเสรีกฎหมายแรงงาน (liberalising labour legislation) การกระตุ้นกลไกตลาด การสร้างงานใหม่ และการสนองตอบความต้องการพื้นฐานของผู้ยากไร้ผ่านโครงการพัฒนาด้านเศรษฐกิจ และการเพิ่มสมรรถภาพ (Capacity building) การปฏิรูปภาครัฐ ตลอดจนแปรรูปวิสาหกิจ นอกจากนี้ รัฐบาลได้เริ่มดำเนินโครงการขนาดใหญ่ อาทิ การสร้างสนามบินนานาชาติแห่งใหม่ การขยายเครือข่ายถนนและการพัฒนาท่าเรือ เพื่อสนับสนุนและส่งเสริมการลงทุนของเอกชนทั้งจากท้องถิ่นและต่างประเทศ 

-ในภาพรวม เซเนกัลถือว่าประสบความสำเร็จในการแก้ไขปัญหาเงินเฟ้อ ดังจะเห็นได้จากตัวเลข GDP ที่เพิ่มขึ้นร้อยละ 5 ในปี 2538 - 2550 และอัตราเงินเฟ้อลดลงมาในระดับเลขเดียว (single digit) นอกจากนี้ หลังจากที่เข้าร่วมโครงการเพื่อบรรเทาหนี้สำหรับประเทศที่มีหนี้สินระหว่าง ประเทศในระดับสูง (Highly Indebted Poor Countries-HIPC) ของ IMF ทำให้เซเนกัลสามารถปลดหนี้ได้ถึง 2 ใน 3 ของหนี้ระหว่างประเทศทั้งหมด อย่างไรก็ดี เซเนกัลยังประสบปัญหาว่างงานและมีแรงงานจำนวนมากที่เข้าไปทำงานในยุโรปอย่าง ผิดกฎหมาย 

-นโยบายของ นรม. Cheikh Hadjibou Soumare มุ่งเน้นการส่งเสริมการลงทุนจากต่างประเทศอย่างจริงจัง โดยเน้นไปที่การปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานต่าง ๆ ที่จะส่งเสริมการลงทุนจากต่างชาติ อาทิ โครงการสร้างสนามบินแห่งใหม่ โครงการปรับปรุงท่าเรือ โครงการปรับปรุงระบบโทรคมนาคม เป็นต้น นอกจากนี้ รัฐบาลเซเนกัลยังแสดงความสนใจเรื่องการพึ่งพาตนเองในเรื่องอาหาร (food sufficiency) เพื่อลดการพึ่งพาจากต่างประเทศ ซึ่งก่อนหน้านี้เซเนกัลจำเป็นต้องนำเข้าสินค้าทางการเกษตรจากต่างประเทศเป็น จำนวนมากและทำให้ขาดดุลการค้ามาโดยตลอด รัฐบาลจึงได้จัดสรรงบประมาณจำนวน 13 ล้านฟรังก์เซฟา เพื่อให้ความช่วยเหลือกลุ่มธุรกิจขนาดเล็กที่เกี่ยวข้องกับการผลิตและพัฒนา สินค้าเกษตร

 หมวดของข่าว : ลงทุนต่างประเทศ , ลงทุนอาเซียน ,  ข้อมูลการลงทุน

ด้านการเมือง

ไทยและเซเนกัลสถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างวันที่ 9 สิงหาคม 2523 และไทยเปิดสถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงดาการ์ เมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน ปี 2523 ปัจจุบันเอกอัครราชทูตเซเนกัล คือ นาวาตรีอิทธิ ดิษฐบรรจง ร.น. ปัจจุบัน เซเนกัลยังมิได้มอบหมายให้สถานเอกอัครราชทูตใดดูแลประเทศไทย หลังจากที่เคยมอบหมายให้เอกอัครราชทูตประจำกระทรวงดูแลประเทศไทย

ด้านเศรษฐกิจ

เซเนกัลเป็นประเทศคู่ค้าที่สำคัญอันดับ 4 ของไทยในแอฟริกาตะวันตก (รองจากโกตดิวัวร์) ในขณะที่ เซเนกัลมีการนำเข้าจากไทยเป็นอันดับที่ 4 (รองจากฝรั่งเศส ไนจีเรีย และอิตาลี ตามลำดับ)

ปัญหาและอุปสรรคทางการค้าโดยทั่วไปเกิดจากการที่ตลาดภายในเซเนกัลมีขนาดเล็กและผู้บริโภคและนักธุรกิจกำลังซื้อต่ำ ธุรกิจส่วนใหญ่ของเซเนกัลยังดำเนินการโดยชาวฝรั่งเศสและเลบานอนที่อาศัยอยู่ในเซเนกัลและนักธุรกิจเหล่านี้มักมีช่องทางการตลาดเป็นของตนเอง และไม่นิยมติดต่อกับนักธุรกิจไทยที่ต้องการส่งออกสินค้าไปเซเนกัลโดยตรง ส่วนพ่อค้าเซเนกัลยังมีการเก็บภาษีนำเข้าหลายประเทศซึ่งเป็นภาระแก่ผู้ส่งออกของไทย ตลอดจนระยะทางขนส่งที่ห่างไกลทำให้ค่าระวางเรือสูง นอกจากนี้ เอกชนไทยมักประสบปัญหาการค้างชำระหนี้ค้าซื้อสินค้าของฝ่ายเซเนกัล ปัจจุบัน มีร้านอาหารไทยตั้งอยู่ที่กรุงดาการ์ 1 ร้าน ชื่อว่า Le Jardin Thailandais (สวนไทย) ประชาชนชาวไทยอาศัยอยู่ในเซเนกัลจำนวนประมาณ 12 คน ส่วนมากประกอบอาชีพพ่อบ้าน แม่บ้าน พ่อครัว

อนึ่ง เซเนกัลยังเป็นสมาชิกของกลุ่มประชาคมเศรษฐกิจแห่งชาติแอฟริกาตะวันตก (ECOWAS) ซึ่งมีการลดหย่อนภาษีการค้าระหว่างสมาชิก ทำให้สินค้าบางประเภทของไทยต้องแข่งขันกับสินค้าที่เซเนกัลนำเข้าจากกลุ่มประเทศสมาชิก ECOWAS เช่น ผลิตภัณฑ์ยาง ไม้ และพลาสติกจากโกตดิวัวร์ สิ่งทอจากไนจีเรีย เป็นต้น รวมทั้งเซเนกัลยังเข้าร่วมเป็นภาคีสนะสัญญาว่าด้วยสหภาพเศรษฐกิจและการเงินแห่งแอฟริกาตะวันตก (Treaty on West African Economic and Monetary Union: WAEMU) ซึ่งมีหลักการสำคัญ คือ การขยายกรอบความร่วมมือด้านการเงินและกำหนดกฎเกณฑ์ทางการค้าให้มีหลักปฏิบัติสอดคล้องกัน และเอื้ออำนวยต่อการขยายตัวทางการค้าภายในกลุ่มมากขึ้น

ในการนี้ ฝ่ายไทยได้ทาบทามเซเนกัลให้มีการจัดทำอนุสัญญาว่าด้วยยกเว้นภาษีซ้อนระหว่างไทยและเซเนกัล เพื่อเป็นเครื่องมือในการส่งเสริมความร่วมมือทางเศรษฐกิจระหว่างกันต่อไป

ความสัมพันธ์ด้านสังคมและวัฒนธรรม

ไทยกำหนดให้เซเนกัลเป็นประเทศเป็นประเทศที่อยู่ในโครงการความช่วยเหลือของไทย (Thai International Cooperation Progr

Programme) ซึ่งเป็นการให้ความช่วยเหลือในรูปทุนการฝึกอบรม และดูงานในด้านการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในสาขาที่ไทยมีความชำนาญ และเป็นที่ต้องการของประเทศกำลังพัฒนา ทั้งนี้ ฝ่ายเซเนกัลมีความประสงค์จะขอรับความร่วมมือและความช่วยเหลือจากไทยในด้านการแลกเปลี่ยนผู้เชี่ยวชาญด้านการเพาะพันธุ์สัตว์น้ำ (Aqua-culture) การปลูกข้าว การแพทย์ สาธารณสุข

ในเดือนกันยายน 2549 ผู้แทนจากสำนักความร่วมมือเพื่อการพัฒนาระหว่างประเทศ (สพร.) ไปเยือนเซเนกัลเพื่อหารือแนวทางการให้ความช่วยเหลือโดยเฉพาะเรื่อง การเกษตร การปลูกข้าว การท่องเที่ยว และการป้องกันรักษาโรคมาลาเรีย ขณะนี้ ทางสำนักความร่วมมือเพื่อการพัฒนาระหว่างประเทศได้เสนอร่างแผนความร่วมมือด้านวิชาการให้กับฝ่ายเซเนกัลพิจารณาอยู่ อนึ่ง 19 มีนาคม ปี 2550 สถานเอกอัครราชทูตไทย ณ กรุงดาการ์ ได้จัดตั้งเครือข่ายเพื่อมิตรภาพและความร่วมมือไทย-เซเนกัล เพื่อเพิ่มกลไกในการส่งเสริมความสัมพันธ์และความร่วมมือกับประเทศเซเนกัล โดยสมาชิกที่อยู่ในเครือข่ายมาจากกการรวมกลุ่มของผู้ที่เคยได้รับทุนอบรมไปประเทศไทย ปัจจุบันมีจำนวน 24 คน มาจากหน่วยราชการต่าง ๆ ของเซเนกัล

ความตกลงด้านการค้า

- ความตกลงทางการค้า (ลงนามเมื่อวันที่ 21 ตุลาคม ปี 2524) และได้มีการแลกเปลี่ยนสัตยาบันสารระหว่างกัน (ในวันที่ 25 สิงหาคม ปี 2526) 
- อนุสัญญาว่าด้วยการยกเว้นภาษีซ้อนระหว่างไทยและเซเนกัล (อยู่ระหว่างการเจรจารอบ 2)

การเยือนที่สำคัญ

ฝ่ายไทย

-รัฐบาล

• ร้อยตรี ประพาส ลิมปะพันธุ์ เยือนเซเนกัลในเดือนตุลาคม ปี 2525 เยือนเซเนกัลครั้งแรกขณะดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์
• ร้อยตรีประพาส ลิมปะพันธุ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ เยือนเซเนกัลในเดือนสิงหาคม ปี 2525
• น.ต. ประสงค์ สุ่นศิริ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ เยือนเซเนกัลอย่างเป็นทางการระหว่างวันที่ 18 - 20 สิงหาคม 2537
• นางอรนุช โอสถานนท์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ เยือนเซเนกัลเพื่อสำรวจตลาดข้าวไทย ระหว่างวันที่ 25 - 26 มีนาคม ปี 2550

ฝ่ายเซเนกัล

-รัฐบาล

• นาย Djibu Ka รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวางแผนและความร่วมมือคณะผู้แทนเศรษฐกิจและการค้าเซเนกัล เยือนไทยระหว่างวันที่ 18 - 21 ตุลาคม 2531
• นาย Abdou Diouf ประธานาธิบดีและคณะ แวะผ่านไทยระหว่างวันที่ 14 - 15 พฤศจิกายน 2533
• นาย Seydina Oumar รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ เยือนไทยอย่างไม่เป็นทางการ ระหว่างวันที่ 6 - 8 ธันวาคม 2533
• นาย นาย Seydina Oumar รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศและคณะ เยือนประเทศไทยอย่างเป็นทางการ วันที่ 31 มีนาคม - 2 เมษายน 2537

-----------------------------------------------------------------------

ที่มา: กองแอฟริกา กรมเอเชียใต้ ตะวันออกกลางและแอฟริกา กระทรวงการต่างประเทศ

ที่มา : ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สำนักงานปลัดกระทรวงพาณิชย์ โดยความร่วมมือจากกรมศุลกากร

ที่อยู่

Office of the Ambassador of the Republic of Senegal

Ministry of Foreign Affairs,
Place de I\'Independance,
B.P. 4044,Dakar, 
The Republic of Senegal

Tel: (221) 889-1300

Fax: (221) 823-5496

E-mail: maeuase@senegal.diplomatie.sn

 หมวดของข่าว : ลงทุนต่างประเทศ , ลงทุนอาเซียน ,  ข้อมูลการลงทุน